NASA's kristalheldere 'ODIAC' visualiseert door de mens veroorzaakte CO2-uitstoot

Dankzij nieuwe technologie van de ruimtevaartorganisatie NASA kunnen we heel gedetailleerd zien waar ter wereld CO2 vrijkomt en hoe de stof over de aarde beweegt. NASA's animatie laat ons zien hoe kooldioxide door de atmosfeer van de aarde beweegt, aangedreven door windpatronen en atmosferische circulatie.

Door de hoge resolutie van het model kun je inzoomen en kooldioxide-emissies zien opstijgen uit elektriciteitscentrales, branden en steden en zich vervolgens verspreiden over continenten en oceanen. Deze kristalheldere technologie biedt mogelijkheden voor toekomstige klimaatonderhandelingen.

Rode en bruine kleuren

De kaart van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie laat zien waar kooldioxide (CO2), aangegeven in rode en bruine kleuren, vrijkomt en over de aarde beweegt. Met behulp van duizenden datapunten, voornamelijk satellieten die CO2 kunnen monitorenzijn wetenschappers erin geslaagd om dit zeer gedetailleerd in kaart te brengen. Volgens NASA is de animatie vijfhonderd keer nauwkeuriger dan een regulier klimaatmodel.

In China, de Verenigde Staten en Zuid-Azië waren de meeste emissies afkomstig van elektriciteitscentrales, industriële installaties en auto's en vrachtwagens. In Afrika en Zuid-Amerika was de uitstoot grotendeels afkomstig van branden, vooral die welke verband houden met landbeheer, gecontroleerde landbouwverbrandingen, ontbossing en de verbranding van olie en kolen. Bij branden komt kooldioxide vrij.

Dag en nacht

In het geval van het Amazonegebied en de oerwouden in Centraal-Afrika is duidelijk te zien hoe CO2 overdag daalt en 's nachts weer stijgt. Elke nacht kleurt de lucht rood als de natuur kooldioxide uitstoot. Wanneer CO2 overdag wordt opgenomen, verdwijnt de rode kleur weer. Overdag nemen planten CO2 op en 's nachts geven ze het weer af. Door de dag- en nachtcyclus lijkt het alsof de kaart pulseert.

Planten nemen overdag koolstofdioxide op als ze fotosynthese toepassen en geven het 's nachts weer af door ademhaling. Merk op dat er veel pulsatie optrad in regio's met veel bomen, zoals bossen op midden- of hoge breedtegraden.

Eerlijke overeenkomsten

De animatie maakt ook nog eens duidelijk dat de uitstoot niet stopt bij de grens. In het geval van de Verenigde Staten is te zien hoe de koolstofuitstoot met een westenwind over de Atlantische Oceaan beweegt. De koolstofdioxide die wordt uitgestoten vanuit Europa en China waait ook in alle richtingen.

De 'bewegende kaart' stelt wetenschappers in staat om heel nauwkeurig, op basis van gegevens, bij te houden wie hoeveel uitstoot en waar. Op deze manier kunnen landen of bedrijven verantwoordelijk worden gehouden als ze de klimaatdoelstellingen niet halen. Het zal ook helpen om eerlijke afspraken te maken.

Opwarming van de aarde

"We kunnen de klimaatverandering niet aanpakken zonder het feit onder ogen te zien dat we enorme hoeveelheden CO2 uitstoten en dat dit de atmosfeer opwarmt," legt klimaatwetenschapper Lesley Ott van NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland uit.

"Koolstofdioxide is een broeikasgas dat warmte vasthoudt en is de belangrijkste oorzaak van de stijgende temperaturen op aarde. Als CO2 zich ophoopt in de atmosfeer, warmt het onze planeet op. Al deze kooldioxide is niet schadelijk voor de luchtkwaliteit. We hebben wat kooldioxide nodig om de planeet genoeg op te warmen voor leven. Maar als er te veel CO2 in de atmosfeer wordt gepompt, warmt de aarde te veel en te snel op. Dat is wat er de afgelopen vijftig jaar is gebeurd."

Extreme weersomstandigheden

Volgens het laatste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change hebben menselijke activiteiten "ondubbelzinnig de opwarming veroorzaakt". Deze opwarming leidt tot allerlei veranderingen in ons klimaat, zoals hevigere stormen, bosbranden, hittegolven en een stijgende zeespiegel.

De ODIAC (Open-source Data Inventory for Anthropogenic CO2), de kaart van door de mens veroorzaakte kooldioxide-emissies, is oorspronkelijk ontworpen en ontwikkeld in het kader van het Greenhouse Gas Observing SATellite (GOSAT) project van het Japanse National Institute for Environmental Studies (NIES). Sindsdien wordt ODIAC onderhouden door de Universities Space Research Association (USRA) in samenwerking met NASA, NIES en Appalachian State University.